Η ΑΠΟ-ΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΖΩΦΟΡΟΥ
Τεκμηρίωση σχετικα με την πηγή έμπνευσης της σχεδιαστικής ιδέας.
Η πρόταση μας εμπνέεται από την περιμετρική Ζωφόρο του Παρθενώνα, ένα από τα κυριότερα εκθέματα του Μουσείου της Ακρόπολης, εστιάζοντας τόσο στην καθαυτή καλλιτεχνική της αξία, όσο και στην εννοιακή και λειτουργική της διάσταση.
Aποτελεί ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στοιχείο ενδιάμεσης ζώνης του Παρθενώνα που χαρακτηρίζει την μετάβαση από τον εξωτερικό στο εσωτερικό χώρο του κτηρίου. Η Ζωφόρος αποκαλύπτεται σταδιακά προς τον επισκέπτη, ενώ αυτός προσεγγίζει τον ναό, διαδικασία που λειτουργεί ακόμα και σήμερα στον τρόπο παρουσίασης της ως έκθεμα στο Νέο Μουσείο. Σε αυτό το πλαίσιο θα λέγαμε πως η Ζωφόρος εισάγει την διάσταση του χώρου και της κατασκευής, και κατά συνειρμική επέκταση, την έννοια του περιβλήματος και της συσκευασίας, με μια διαχρονική συνδυαστική χρήσης και εικόνας που μπορει να εμπνεύσει σχεδιαστικές μορφές μεγάλης και μικρής κλίμακας.
H προτεινόμενη συσκευασία δεν αντιμετωπίζεται ως ένα περίτεχνο κλειστό δοχείο (κουτί σακούλα κλπ) με κάποιον εφήμερο και εξωστρεφή γραφιστικό σχεδιασμό, αλλά ως μία κατασκευή της οποίας η χρήση (άνοιγμα-κλείσιμο) αποκαλύπτει και μία διάσταση καλλιτεχνική (εικόνες επιλεγμένων αποσπασμάτων της Ζωφόρου εν προκειμένω), παραπέμποντας στην ιδέα της ενότητας αρχιτεκτονικής και τέχνης, θεμελιώδη αρχή του μνημείου της Ακρόπολης, αλλά και του Νέου Μουσείου.
Ο σχεδιασμός της συσκευασίας ενεργοποιεί μίαν αποκαλυπτική σχέση του περιεχομένου της προς τον επισκέπτη του Μουσείου. Σε αυτό το πλαίσιο, η τοποθέτηση της εικόνας της Ζωφόρου στις συσκευασίες ακολουθεί τους εξής κανόνες:
α- εισάγεται σε μια ενδιάμεση περιοχή, εκεί ακριβώς που η συσκευασία ανοίγει και κλείνει.
β- εμφανίζεται, και απευθύνεται, μερικά προς το εξωτερικό περιβάλλον της συσκευασίας ενώ εσωκλείεται επίσης μερικά από αυτήν, προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο την επιθυμία για το άνοιγμα της συσκευασίας, αποτελώντας η ίδια, αναπόσαπαστο λειτουργικό μέρος αυτής.
‘Ετσι προτείνεται μια τρίτη διάσταση στην συσκευασία, που ενεργοποιεί τη σχέση του ‘μέσα’ με το ‘έξω’, και προσδίδει ένα ενιαίο στοιχείο ταυτότητας (branding) εφαρμόσιμο σε όλες τις συσκευασίες των προϊόντων του Μουσείου.
Με αυτόν τον τρόπο η συσκευασία γίνεται αντικείμενο ιδιάιτερου ενδιαφέροντος που πιθανόν ο επισκέπτης να θελήσει να κρατήσει ως ενθύμιο της επίσκεψής του στο Μουσείο.
Οι συσκευασίες είναι ως επι το πλείστον αναδιπλούμενες για εξοικονόμηση αποθηκευτικού χώρου.

ANAMORPHOSIS ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ
Νίκος Γεωργιάδης, Κώστας Κακογιάννης, Βάιος Ζητωνούλης, Τότα Μαμαλάκη
ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ: Νίκος Γεωργιάδης, Κώστας Κακογιάννης, Βάιος Ζητωνούλης,
Τότα Μαμαλάκη, Αρχοντής Καρανάσιος, Ελένη Λεωνιδία Δήμου